ดนตรี…ภาษาของพระเจ้า

“ดนตรีเป็นภาษาของพระเจ้า เรานักดนตรีเป็นผู้ที่อ่านริมฝีปากของพระองค์ เราเท่านั้นที่มีกรรมสิทธิ์

เรานักดนตรีเท่านั้นที่ใกล้ชิดกับพระเจ้าที่สุดแล้ว”

จากเรื่อง Copying Beethoven

      เคยรู้สึกบ้างไหมว่าบ่อยครั้งที่เราแต่งเพลงได้ มันมักจะมาจากไหนก็ไม่รู้ เหมือนกับว่าเราได้ยินมันในสมองของเราเอง

จริงอยู่มันอาจจะมาจากสมองของเรา สติปัญญาของเรา 

แต่ไม่แปลกใจบ้างเหรอที่เรามักจะรู้สึกถึงมันทั้งๆที่เราไม่ได้คิดเรื่องมันอยู่

เหมือนกับว่าเรายิ่งพยายามแต่งเท่าไร เราก็ยิ่งห่างไกลจากมันเท่านั้น

หรือว่าดนตรีเป็นสิ่งที่่พระเจ้ามอบให้แก่เราจริงๆ

เป็นภาษาของพระเจ้า

ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ได้มาจากสติปัญญาของเราแม้แต่น้อย

แต่เป็นสิ่งที่พระองค์ประทานช่วงเวลาน้อยนิด

ให้เราได้ยิน

ให้เราได้รู้สึก

ให้เราได้เรียนรู้ถึงความงดงามและไพเราะของมัน

เพื่อที่จะถ่ายทอดต่อไป

ยิ่งเราเผยแพร่คำพูดของพระองค์เท่าไร เราคงใกล้สวรรค์เท่านั้นเอง

อย่างไรก็ตาม พระเจ้าประทานพรสวรรค์ให้แต่ละคนแตกต่างกันไป เหล่านี้แหละคือสิ่งที่ทำให้เราควรจะภูมิใจ และรับรู้ถึงคุณค่าของตน

ดีใจที่พระเจ้าให้เกิดมาเป็นนักดนตรี นักรัฐศาสตร์ และจะดีใจมากถ้าพระองค์จะให้เป็นนักกฎหมายต่อไป

และที่ดีใจที่สุด ที่พระเจ้าชี้นำให้เรามาพบกัน  ด้วยภาษาของพระองค์………..

*ทั้งหมดนี่คือการเอาประโยคในภาพยนต์มาขยายความและบวกกับความคิดเห็นผ่านจากประสบการณ์ของตัวเองในการแต่งเพลงเท่านั้นครับ ไม่ได้มีเจตนา บังอาจ คิดว่านักดนตรีนั้นเลิศกว่าอะไรทั้งนั้นครับ